Sprookjeswereld

De Uil en de Poes gingen varen op zee in een mooie groene boot. Ze namen een potje honing mee en broodjes en boter in een botervloot.

De Uil keek naar de Poes en zong voor haar, terwijl hij speelde op zijn gitaar: 'O lieve poes, o lieve poes, ik vind je toch zo'n snoezepoes. O poes, o poes, ik vind je echt een poezesnoes!'

De Poes zei: 'Jij mal vogelbeest! Wat zing je toch voor lieve dingen. We moesten maar trouwen, dan vieren we feest, maar hoe komen we aan ringen?'

Ze bleven varen totdat ze na twintig dagen voor zich uit een eiland zagen. En daar stond, ja heus, een varken met een ring door zijn neus. Ja, heus, door zijn neus, en nóg een varken met een ring door zijn neus.

'Lieve varkens, verkoop mij jullie ringen', zei de Uil, 'Ik betaal ze per stuk'. 'Ja, we hebben toch een hekel aan die dingen,' zeiden de varkens. En: 'Veel geluk!'

De Uil en de Poes gingen naar de Kalkoen, die woonde op een heuvel op het eiland. Hij trouwde hen. De Uil gaf de Poes een zoen. En ze dansten bij het maanlicht op het strand. En ze dansten, ze dansten hand in hand op het strand.