Sprookjeswereld

Verdwaal jij graag in een wondere wereld waarin alles mogelijk is, en waar de mensen nog onvoorwaardelijk gelukkig zijn? Dan ben je op deze club, Sprookjeswereld, aan het juiste adres.

Van de Sprookjes van Moeder Gans tot de fabels van Aesopus en de mooie vertellingen van Andersen, Grimm en Perrault, zal deze club een verzamelplaats zijn van verhalen en herinneringen van onze leden.

Met enige regelmaat verschijnen op deze club fabels, sagen, sprookjes en vele andere vertellingen. En er is natuurlijk ook de nodige multimedia, zoals sprookjeshoorspelen en fotomateriaal.

Dus... trek je zevenmijlslaarzen uit, hang je roodkapje aan de kapstok, en ga er lekker voor zitten. Hier komen de mooiste sprookjes tot leven!

De Indische waterlelies

'De Indische waterlelies' is als attractie sinds 1966 in het Sprookjesbos te vinden. Dat jaar bestond De Efteling op de kop af 15 jaar. Het sprookje is geschreven door de Belgische koningin Fabiola en vertelt het verhaal over een meer in een Indische jungle waar, als de maan opkomt, honderden sterrekinderen op dansen. Als de zon opkomt, weigeren zeven sterrekinderen terug te keren naar de hemel. Ze moeten vreselijk boeten voor hun ongehoorzaamheid: een heks, die bij het meer stond te kijken, verandert ze in elfjes die voor altijd moeten blijven dansen op de waterlelies.

Anton Pieck droeg zorg voor het ontwerp van de attractie, die ondanks dat deze binnen plaatsheeft, niet echt omschreven kan worden als een dark ride omdat bezoekers niet met karretjes langs het sprookje worden gereden. Vlak voor zijn pensioen was Peter Reijnders naar de Belgische koningin gegaan. Deze gaf hem toestemming voor de attractie, op voorwaarde dat een deel van de opbrengst werd geschonken aan liefdadigheidsinstellingen. Ton van de Ven zou in het laatste stadium ook meehelpen met het realiseren van de attractie, die omgerekend 180.000 euro zou kosten. In de jaren '90 werd de complete attractie gerenoveerd.

De Indische waterlelies is de eerste Efteling-attractie die geavanceerde technieken gebruikt om een kunstmatige sprookjesachtige omgeving weer te geven, een techniek die later ook zou worden gebruikt voor attracties als Droomvlucht, Het Spookslot en Fata Morgana. De muziek van de attractie, oorspronkelijk de compositie 'Afrikaan Beat' van Bert Kaempfert, is onlosmakelijk aan de attractie verbonden en thans nog steeds door velen herkenbaar.

Video van Eftelwesley

De rode dansschoentjes

'De rode dansschoentjes' is een sprookje van Hans Christian Andersen. Ook voor dit sprookje is een attractie gebouwd in het Sprookjesbos van de Efteling. We herkennen deze aan twee rode schoentjes die miraculeus dansen, nadat het verhaal is verteld door Wieteke van Dort. Bij de attractie zien we ook de tekening van Anton Pieck van het meisje Karin, de hoofdpersoon van het sprookje. In de meeste versies van het sprookje wordt ze echter niet Karin, maar Karen genoemd.

Het sprookje vertelt het verhaal van een klein meisje dat zo arm was dat ze nooit schoenen droeg. Na het sterven van haar moeder gaat Karin wonen bij een rijke oude dame. Dankzij haar krijgt Karin kleren... én schoentjes, rode om precies te zijn. Als de dame ernstig ziek wordt, en Karin verzuimt om voor haar te zorgen en liever gaat dansen op een bal, beginnen de schoentjes te dansen... en houden er niet meer mee op. Een behulpzame beul haalt de schoentjes van haar voeten, en ze blijven voor altijd zelfstandig doordansen.

De rode dansschoentjes zijn sinds 1953 naar het ontwerp van Pieck in het park te vinden. Vanaf de jaren zeventig werd het verhaal verteld door Wieteke van Dort. Ooit stond er een bord met de tekst 'Om de drie minuten dansen de schoentjes' en was er in de begintijd nog geen overkapping boven de dansende schoentjes. Ook de schoentjes zelf hebben verschillend uiterlijk gekend. De technische kant van de attractie is het werk van Peter Reijnders. De schoentjes dansen dankzij elektromagneten en dansen op 'De Klompendans' van Jan van Oort. Deze video van Eftelwesley vertelt je nog veel meer over 'de rode dansschoentjes'.