Sprookjeswereld

Er was eens een arme boer die ontzettend graag rijk wilde zijn. Op een morgen was hij in de stal zijn enige koe aan het melken. Hij fantaseerde dat hij een heleboel koeien had. Opeens hoorde hij zijn vrouw roepen: "Man, kom eens kijken wat ik gevonden heb"! De boer stak zijn hoofd buiten de staldeur en wreef zijn ogen uit van verbazing. Daar stond zijn vrouw met een gans onder haar arm en in haar linkerhand had ze een prachtig gouden ei.

"Dit is de gelukkigste dag van ons leven," zei de boerin. "We zijn rijk. We hebben een gans die gouden eieren legt. En bedenk eens hoe rijk we zullen worden als de gans elke dag een gouden ei legt. We moeten goed voor de gans zorgen." De gans kreeg een heerlijk leven. De boer en boerin brachten haar elke dag naar het malse gras bij de dorpsvijver. En elke avond maakten ze voor de gans een bed van stro op het warmste plekje in de keuken.

De gans was tevreden en legde elke morgen een gouden ei. De boer kocht van het geld dat hij voor de eieren kreeg steeds meer land en meer koeien. Maar eigenlijk was de boer nog niet tevreden. Met één gouden ei per dag zou het heel lang duren voordat hij echt schatrijk was. "Het gaat me te langzaam," zei de boer op een morgen. "Onze gans moet nog een heleboel gouden eieren in haar buik hebben. En ik wil ze graag allemaal hebben!"

De boerin was het eens met haar man. Ze gaf de boer een mes en hij sneed de buik van de gans open. De boer kon zijn ogen niet geloven, want er zat niet één ei in de buik van de gans. "O, man," zei de boerin, "waarom zijn we ook zo hebberig geweest? Nu hebben we helemaal niets meer." En sinds die dag droomde de boer nooit meer dat hij rijk wilde zijn.